Wystawa prezentuje odnalezione w trakcie badań archeologicznych fragmenty detalu architektonicznego z terenów elbląskiego zamku krzyżackiego. Pozostają one dla nas jedynymi świadkami skali tego utraconego przed wiekami obiektu i pozwalają nam domyślić się wysokiej rangi warowni w strukturze państwa Zakonnego. Czas, w którym rozpoczęto budowę zamku w Elblągu jest również epoką, kiedy opanowano wytwarzanie cegły na masową skalę. Opowieść o nim jest zatem równocześnie historią o architekturze tego obszaru doby średniowiecza – krainie architektury ceglanej, która rozkwitła dzięki dostępności surowca – gliny, przy jednoczesnym braku kamienia budowlanego.
