Gdańsk, 27 lipca 1922, temperatura 16 stopni Celsjusza, niebo zachmurzone, wiatr północno-zachodni, stopień natężenia wiatru – 5, opad dobowy 0,5 mm. Wydano ostrzeżenia przed burzami. Do portu w Gdańsku wpłynął statek „Lwów”, a od 29 lipca miały wzrosnąć opłaty pocztowe. Można było również zaplanować wyjście na wieczorek muzyczny, który miał odbyć się 28 lipca w kościele NMP.
Tego dnia panna Zofia Dańcówna, przesłała „Serdeczne ucałowania i pozdrowienia z wycieczki na Pomorze” do swojej koleżanki we Lwowie, Marii Oppenauer. Pocztówkę wysłano pod adres ul. Krasińskiego 25, a 100 lat później szczęśliwie zachowała się w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Elblągu.
Kartka została źle zaadresowana. W księgach adresowych z 1914 i 1916 roku, rodzina Oppenauer mieszkała we Lwowie na ul. Krasińskiego 23 (nie 25), w roku 1912 i 1913 zamieszkiwali na ulicy Gołąba 6.
Obie panie znały się prawdopodobnie z Prywatnego Gimnazjum żeńskiego Zofii Strzałkowskiej.
Dwa lata młodsza Zofia, w roku szkolnym 1908/1909 uczęszczała do IV klasy, którą ukończyła jako „chlubnie uzdolniona”. Maria Oppeauerówna była wówczas w VI klasie, kończąc ją jako „uzdolniona”.
Panna Maria Oppenauer była córką Kornela Oppenauera, dyrektora C.K. Fabryki i Zarządu Zakupna Tytoniu w Monasterzyskach.
W czasie drugiej okupacji Lwowa przez wojska radzieckie podczas II wojny światowej Kalikst Oppenauer, brat Marii, przyszły sędzia sądu w Elblągu, prowadził z siostrami Marią oraz Jadwigą zakład naprawy i przeróbki odzieży.
W roku 1946, po powołaniu przez Ministra Sprawiedliwości do pełnienia obowiązków sędziego Sądu Grodzkiego oraz obowiązków notariusza, sprowadza się do Elbląga (5 października 1946 roku), wraz z siostrą Marią (adresat pocztówki) oraz żoną Janiną. Wiemy zatem, że pocztówka, mimo błędu w adresie, dotarła do Marii, ponieważ podczas przeprowadzki musiała zabrać ją ze sobą do Elbląga.
Maria Oppenauer spoczywa obecnie na cmentarzu Agrykola. Tak samo jak zmarły, 2 lata po przyjeździe do Elbląga, jej brat Kalikst oraz jego żona Janina.
Niestety nie odnaleźliśmy zbyt wielu informacji o Zofii Dańcównie. Możemy jedynie domniemywać, że była córką Stanisława Dańca, profesora języka łacińskiego w VIII Gimnazjum Realnym im. Jędrzeja Śniadeckiego we Lwowie, zamieszkałego w 1916 roku na ul. Krasickich 67.
Kwerenda została oparta jedynie o ogólnodostępne zdigitalizowane źródła.